moshaver-khanevade

دوستان دوران کودکی یا نوجوانی ویژه هستند و مهم نیست چه مقدار فاصله بین دیدار دوستان وجود دارد. این ارتباطات نتیجه ریشه های مشترک در طول سالهای رشد هستند. دوستان دوران کودکی  و معشوقه های نوجوانیمان در کنار ما یک سری لحظه های جالب ، مخوف ، خسته کننده و برآشفته کننده را تجربه کرده اند که به ما برای شناخت هویت فعلی امان کمک کرده اند. با اینحال، وقتی کودکان کم سن هستند، والدین ممکن است این روابط را بی اهمیت بدانند. اگر خانواده بایستی به مکان جدید نقل مکان کند وفرزندان بایستی دوستان نزدیک  را ترک کنند ، در این صورت چه چیزی رخ می دهد ؟ کودک ممکن است براحتی با نقل مکان با دوست های جدید اخت شود و روابط تازه ای را برقرار کند اما در مورد نوجوان چطور؟ یکی از شکایات اصلی والدیندر دوران نوجوانی وابستگی زیاد نوجوانشان به یک دوست مخصوصا از جنس مخالف می باشد که نگرانی های زیادی را با خود بهمراه خواهد داشت.

عشق نوجوانی به دوست پسر یا دوست دختر حتی توسط والدین کم ارزش محسوب می گردد. افراد بزرگتر این روابط را بی معنی توصیف می کنند و آنها را عشق های توخالیمی نامند و این پیوند های رمانتیک جدی گرفته نمی شوند . والدین توانایی نوجوان را در عشق ورزی زیر سوال می برند و انها را دست کم می گیرند. با اینحال آنها عبارات نوجوانان نظیر ” پدر و مادر ، من عاشق شما هستم ” را باقدردانی و ارادت تام می پذیرند. اگر والدین به این باور برسند که نوجوانانمی توانند صادقانه به والدین عشق بورزند، پس  آیا نباید پذیرفت که داستان های عاشقانه نوجوان در واقع عشق واقعی هستند؟

قرار عاشقانه موضوعی نسبتا جدید می باشد.  در گذشته نوجوانان با اولین معشوقه هایشان در خارج ازمدرسه ازدواج می کردند. در واقع زنان و مردن نسل قدیم کمتر دوران جوانی رابه صورت مجردی ازدواج می کردند و سریع تر از نوجوانان و جوانان امروزی وارد زندگی متاهلی می شدند اما امروزه به دلیل مسائل مختلف اجتماعی و اقتصادی و طولانی شدن تحصیلات ازدواج به تاخیر می افتد.

از اینرو ، سن بلوغ از قلم افتاده بود.  رسیدن به سن بلوغ بر دوره اولین عشق و اولین تجربه جنسی تاثیر می گذارد . اکنون به ندرت اتفاق می افتد که با اولین عشق افراد ازدواج کنند . قرارعشقی نوجوانان امروزی برای انتخاب جفت و همسر نیستبلکه برای سرگرمی می باشد . با این وجود، تجربه عشق اول ضعیف تر از عشق اول دهه سی یا چهل شمسی نمی باشد.

بالغینی که استحکام پیوند  یا تاثیر شکست عشق اول را کمتر از حد تخمین می زنند، ممکن است فراموش کنند وقتی آنها اولین عشق اشان را از دست داده اند، چه حسی داشتند. آنها حتی ممکن است تلاش کنندتا با داستان سرایی و یا جک گفتن ها نوجوانان را ارام کنند!

“دوست پسرها یا دوست دختر ها شبیه اتوبوس های مسافر بری هستند…. دوست جدید هر دقیقه می آید !” اینها نمونه جملات والدین هستند. این تفکر سودمند و و مناسب نیست. از دست دادن اولین عشق می تواند برای بعضی نوجوان ها  له کننده باشد که آنها حتی تصمیم به خودزنی یا خودکشی بگیرند.

دردشکست با گذشت زمان فروکش خواهد کرد اما عشق ممکن است در دل باقی بماند و به مدت چند دهه خبری از آن نباشد . در حالی که اکثر مردان و زنان بعد از اولین شکست عشقی فرد مناسبی را پیدا می کنند، با انها ازدواج می کنند و سالهای ازدواج اشان را با آگاهی از این موضوع صرف می کنند که” چیزی را در گذشته جا گذاشته اند و یا گم شده است”. آنها به این موضوع فکر می کنند که عشق  اولیه اشان را از دست داده اند. با خود فکر می کنند شاید اگر آنها با عشق اولیه اشان در زمانی که جوان تر بودند ، ازدواج کرده بودند، می توانستند ازدواج های دیر پا و راضی کننده را شکل می دادند، اما آنها هرگز با این وضعیت مواجه نخواهند شد . این داستان های عاشقانه اغلب بواسطه مداخلات والدین اشان دوام نیاوردند.

در تحقیقی که اخیرا انجام شده وحدود ۱۶۰۰ نفر با سنین بین ۱۸ تا ۹۲ سال شرکت داشتند ، ۵۶ درصد شرکت کنندگان اظهار داشته اند که آنها قصد نخواهند داشت تا به دوران عشق اولشان بر گردند و ۱۹ درصد مطمئن نبودند اما ۲۵ درصد گفته اند که چنین کاری انجام خواهند داد . حتی بالغینی که به اولین عشقشان علاقه نداشته اند و از جمله کسانی که تنها خاطرات تلخ داشته اند ، نشان دادند که این داستان های عشقی اولیه بر گرایش های مادام العمرشان تاثیر داشته اند و حتی بر روی خودشان هماثر گذار بودند .

بنابراین، عشق های دوران نوجوانی را چه هورمونی وتوخالی بنامیم و چه واقعی، چیزی که این میان مهم است احساسات یک انسان است. نوجوان خود را به صورت یک انسان ببینید نه یک ربات و یا موجود خطرناک.هر احساسی که در ارتباطاتش پیدا می کند برای او بسیار مهم است و بها دادن به این احساسات از سوی والدین احساس ایمنی هیجانی و ثبات بیشتری می دهد. این امر به تشکیل ارتباطات ایمن تر در اینده بسیار کمک خواهد کرد. چگونگی برخورد با این احساسات و پاسخدهی به نوجوان بسیار مهم است که در مقالات بعدی سایت کودک به این موضوعات نیز خواهیم پرداخت.

منبع:کانون مشاوران ایران